प्रिय मान्छे,......
जति–जति म शब्दहरू कोर्छु त्यति त्यति तिम्रो यादले यो छाति चर्किदै जान्छ........ जब-जब म तिम्रो बारेमा लेख्न थाल्छु केहि शब्दहरू ले त्यति नै मेरो मनलाई खुशी अनि आनन्द पनको महसुस हुन्छ साना........ थाहा छैन तिमी किन यति प्यारो भएयौ मेरो जिवनमा......
प्रिय..... . तिमी मेरो न भए पनि, तिमी बिना जिन्दगीको कल्पना गर्न सक्दिन म...।
कसरी बुझाउँ म यो मनलाई - कि तिमी मेरो हौं भन्ने मेरो कल्पना मात्र हो.....॥
म त मनलाई बुझाउन सक्दिन कहिल्यै, किनभने तिमी नभए पनि तिमी मेरो सपनाभरि छौ, मेरो आत्माभित्रको मौनताभरि छौ, र ती अधुरा संवादभित्र, जसलाई म दिनहु मनमै दोहोर्याउँछु......।।
मलाई थाहा छ, तिमी सायद कहिल्यै मेरो हुने हैनौ । तर....... तिमीलाई गुमाउने डर भने यथार्थ हो, किनभने मनले तिमीलाई पाएको झैं गरिरहेको छ..। तिमीलाई माया गरेर.......
किन हो किन,
तिमी मेरो नभए पनि तिमीलाई गुमाउने डर ले मलाई मार्छ जस्तो लाग्छ....
